در دنیای فناوری اطلاعات، دسترسی راه دور به محیط‌های دسکتاپ و برنامه‌ها به یک نیاز اساسی برای کسب‌وکارها تبدیل شده است. با گسترش کار از راه دور، افزایش امنیت اطلاعات و کاهش هزینه‌های زیرساختی، سازمان‌ها به دنبال راهکارهایی برای فراهم کردن محیط‌های کاری مجازی هستند. در این میان، دو فناوری پرکاربرد یعنی VDI (Virtual Desktop Infrastructure) وRDS (Remote Desktop Services) بیش از دیگر گزینه‌ها مورد توجه قرار گرفته‌اند.
هرچند هر دو فناوری امکان دسترسی کاربران به سیستم‌ها از راه دور را فراهم می‌کنند، اما در نحوه پیاده‌سازی، سطح کنترل، مقیاس‌پذیری، عملکرد و هزینه‌ها تفاوت‌های اساسی دارند. درک این تفاوت‌ها برای انتخاب راهکار مناسب، متناسب با نیازها و اهداف سازمانی، از اهمیت زیادی برخوردار است.
در این مطلب از «اهورا»، به بررسی دقیق تفاوت‌های VDI و RDS می‌پردازیم و کاربرد هر کدام را در سناریوهای مختلف کاری تحلیل خواهیم کرد تا به شما در انتخاب بهترین گزینه کمک کنیم.
مروری بر تعریف VDI
زیرساخت دسکتاپ مجازی یا VDI، زیرساخت فناوری اطلاعات است که به شما امکان می‌دهد تقریباً از هر دستگاهی (مانند رایانه شخصی، تلفن هوشمند یا تبلت خود) به سیستم‌های رایانه‌ای سازمانی دسترسی داشته باشید و به ارائه و مدیریت، تعمیر و جایگزینی یک بستر فیزیکی برای این منظور نیاز نداشته باشید. کاربران مجاز می‌توانند از طریق یک سرویس گیرنده دسکتاپ یا مرورگر ایمن، به سرورها، فایل‌ها، برنامه‌ها و خدمات همان شرکت از هر دستگاه تایید شده دسترسی داشته باشند.
VDI به شما امکان می دهد traditional desktop workloads را بر روی سرورهای متمرکز اجرا کنید و به استانداردی برای دسترسی دادن به کارمندان از راه دور و شرکای کلیدی خودتان برسید. VDI به محافظت از برنامه‌ها و داده‌های حساس شرکت کمک می‌کند؛ زیرا خود این بستر با استفاده از از دیتاسنترهای بسیار امن اجرا می‌گردد و امکان کنترل دسترسی افراد به صورت مناسب را به شما می‌دهد. همچنین این بستر به کاربران اجازه می‌دهد تا از دستگاه‌های خود بدون نگرانی در مورد قاطی‌شدن داده‌های شخصی با دارایی‌های شرکت استفاده کنند.
VDI چگونه کار می‌کند؟
از آنجایی که VDI توسط مجموعه گسترده ای از ماشین‌های مجازی پشتیبانی می شود، محیط‌های VDI می‌توانند پیچیده‌تر از محیط‌های دسکتاپ راه دور باشند. VDI از هارد سرور برای اجرای سیستم‌عامل‌های دسکتاپ (OS) مانند ویندوز یا لینوکس یا سایر برنامه‌های نرم‌افزاری، روی ماشین مجازی استفاده می‌کند.
RDS چیست؟
سرویس‌های دسکتاپ از راه دور ( Remote Desktop Services) یا RDS بستری متعلق به مایکروسافت است که به کاربران امکان می‌دهد تا از طریق شبکه به دسکتاپ‌ها و برنامه‌های ویندوزی روی سرور متصل شوند. این سرویس که در گذشته با نام Terminal Services شناخته می‌شد، به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا برنامه‌ها و دسکتاپ‌ها را به‌صورت متمرکز مدیریت کرده و به کاربران از راه دور دسترسی دهند. در این ساختار، پردازش‌ها در سرور انجام شده و تنها رابط کاربری در دستگاه کاربر قرار دارد.
نحوه عملکرد RDS
درRDS، زمانی که کاربر از طریق کلاینت Remote Desktop Connection به سرور متصل می‌شود، یک سشن جدید در سرور ایجاد می‌گردد. کاربر می‌تواند برنامه‌ها را اجرا کرده، فایل‌ها را مدیریت کند و از منابع سرور استفاده کند. تمامی پردازش‌ها در سرور انجام شده و تنها تصویر دسکتاپ و تعاملات کاربر (مانند حرکت ماوس و فشار کلیدها) بین سرور و کلاینت منتقل می‌شود. این ساختار باعث کاهش نیاز به منابع سخت‌افزاری در سمت کاربر و افزایش امنیت می‌گردد.
بررسی تفاوت RDS با VDI
| ویژگی | RDS | VDI |
| معماری | مجازی سازی مبتنی بر سشن؛ چندین کاربر یک نمونه سیستم عامل ویندوز سرور را به اشتراک می گذارند. | مجازی سازی مبتنی بر دسکتاپ؛ هر کاربر یک ماشین مجازی اختصاصی (VM) دارد که یک نمونه سیستم عامل مجزا را اجرا می کند. |
| هزینه | به طور کلی به دلیل منابع مشترک و نیازهای زیرساختی کمتر مقرون به صرفه تر است. | هزینه های بالاتر مرتبط با ماشین های مجازی اختصاصی برای هر کاربر، که نیازمند سخت افزار و زیرساخت قوی‌تر است. |
| عملکرد | کمبود منابع ممکن است؛ زیرا کاربران یک نمونه سیستم عامل را به اشتراک می گذارند. عملکرد می‌تواند تحت تأثیر فعالیت‌های دیگر کاربران قرار گیرد. | منابع اختصاصی برای هر کاربر عملکرد ثابت را تضمین می کند. تأثیر کمتری از فعالیت های دیگر کاربران می‌گیرد. |
| توسعه‌پذیری | توسعه‌پذیری آسان‌تر تعداد کاربران؛ افزودن کاربران شامل پیکربندی سشن اضافی روی سرور است. | توسعه‌پذیر شامل تهیه ماشین‌های مجازی اضافی است که ممکن است به توسعه زیرساخت قابل توجهی نیاز داشته باشد. |
| امنیت | مدیریت متمرکز اجازه می دهد تا سیاست های امنیتی یکسان اجرا شود. | افزایش امنیت از طریق جداسازی؛ هر ماشین مجازی مجزا است و خطر نقض اطلاعات بین کاربران را کم است. |
| تجربه کاربری | شخصی سازی محدود؛ کاربران به یک محیط استاندارد با گزینه های سفارشی سازی محدود دسترسی دارند. | سطح بالای شخصی سازی؛ کاربران می توانند محیط دسکتاپ خود را سفارشی کنند و تنظیمات اختصاصی داشته باشند. |
| مدیریت و نگهداری | مدیریت ساده به دلیل یک نمونه سیستم عامل؛ به روزرسانی‌ها به صورت مرکزی اعمال می‌شوند. | مدیریت پیچیده تر؛ هر ماشین مجازی ممکن است نیاز به به روز‌رسانی و نگهداری جداگانه داشته باشد. |
1. تفاوت معماری
Remote Desktop Services (RDS):
RDS به چندین کاربر اجازه می‌دهد به یک محیط مشترک ویندوز سرور دسترسی داشته باشند. پس از راه‌اندازی RDS، کاربران به یک سرور مرکزی متصل می‌شوند که در آن نمونه سیستم عامل مشابهی را به اشتراک می گذارند. هر کاربر در سشن خود کار می‌کند، اما همه آنها از سیستم عامل و برنامه‌های یکسانی استفاده بهره می‌برند. این مدل به عنوان session-based virtualization نامیده می‌شود.
Virtual Desktop Infrastructure (VDI):
به هر کاربر یک VM اختصاص داده شده است که فرد حس برخورداری از یک دسکتاپ شخصی را می‌دهد. این رویکرد به عنوان desktop virtualization شناخته می‌شود و کمک می‌کند تا کاربران بتوانند به صورت مجزا راحت‌تر کار کنند.
2. عملکرد و تخصیص منابع
RDS
در محیط RDS، از آنجایی که کاربران یک نمونه سیستم عامل را به اشتراک می گذارند، تخصیص منابع در سطح سشن مدیریت می‌شود. این موضوع معنی آن را دارد که اگر برنامه های یک کاربر منابع بیش از حد مصرف کنند، ممکن است، منابع موجود برای کاربران دیگر کمتر شود.
VDI
VDI کنترل دقیق تری بر تخصیص منابع دارد. به هر ماشین مجازی می‌توان مقادیر خاصی از CPU، حافظه و فضای ذخیره‌سازی را اختصاص داد تا اطمینان حاصل شود که کاربران منابع اختصاصی دارند. این جداسازی می‌تواند منجر به عملکرد سازگارتر، به ویژه در محیط‌هایی با نیازهای کاربردی متنوع . (مقاله مرتبط: CPU چیست )
3. توسعه‌پذیری
RDS
توسعه‌پذیری محیط RDS به معنی افزودن تعداد کاربران به یک زیرساخت واحد است. این موضوع می‌تواند محدودیت‌هایی برای تعداد کاربرانی قابل پشتیبانی توسط زیرساخت RDS ایجاد کند؛ بنابراین، توسعه آن، ممکن است نیاز به ارتقاء قابل توجه سخت‌افزار یا افزودن سرورهای بیشتر باشد.
VDI
محیط های VDI با در نظر گرفتن توسعه‌پذیری به صورتی طراحی شده‌اند که با افزایش تقاضای کاربر، می‌توان به آنها سخت‌افزار جدید اضافه کرد تا بتوان به نیازهای کاربران پاسخ داد.
4. امنیت و مدیریت داده‌ها
RDS
از آنجایی که همه کاربران در یک نمونه سیستم عامل کار می‌کنند، محیط های RDS می‌توانند بیشتر در معرض خطرات امنیتی باشند. یک آسیب‌پذیری در سیستم عامل مشترک می‌تواند به طور بالقوه بر همه کاربران تأثیر بگذارد. با این حال، مدیریت متمرکز امکان استفاده مداوم از سیاست های امنیتی و نظارت آسان‌تر را فراهم می کند.
VDI
VDI امنیت بالاتری دارد. اگر یک ماشین مجازی به خطر بیفتد، بقیه بدون تاثیر باقی به کار خود ادامه خواهند داد. علاوه بر این، از آنجایی که داده‌ها به صورت مرکزی روی سرور ذخیره می‌شوند، خطر از دست‌دادن یا سرقت داده‌ها از دستگاه های کاربر نهایی کمتر است. این رویکرد متمرکز فرآیندهای پشتیبان گیری از داده ها و بازیابی فاجعه را ساده می‌سازد.
5. تجربه کاربر و سفارشی سازی
RDS
RDS یک محیط سازگار به همه کاربران می‌دهد که می‌تواند برای استانداردسازی فرآیند کار مفید باشد. با این حال، گزینه‌های سفارشی‌سازی محدود هستند، زیرا کاربران نمونه سیستم‌عامل یکسانی را به اشتراک می‌گذارند. این ویژگی می‌تواند برای کاربرانی که به تنظیمات یا برنامه‌های خاصی نیاز دارند، محدود کننده باشد.
VDI
VDI به هر کاربر اجازه می‌دهد تا تجربه استفاده از یک دسکتاپ شخصی‌سازی‌شده را داشته باشد. کاربران توانایی نصب و پیکربندی برنامه‌ها را در صورت نیاز مشابه محیط دسکتاپ سنتی دارند. این انعطاف‌پذیری برای مواقعی نیاز به نرم‌افزار یا تنظیمات تخصصی دارند، مفید است
6. مدیریت و نگهداری
RDS
مدیریت یک محیط RDS شامل حفظ یک نمونه سیستم عامل و اطمینان از سازگاری همه برنامه ها با آن محیط است. در حالی که این به‌روزرسانی‌ها را ساده می‌کند؛ اما اگر برنامه‌های خاصی به پیکربندی‌های مختلف نیاز داشته باشند، می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در هنگام سازگاری آنها با این محیط شود.
VDI
محیط های VDI به مدیریت چندین ماشین مجازی نیاز دارند که هر کدام به طور بالقوه دارای پیکربندی‌های متفاوتی هستند. این امر باعث پیچیدگی به روز رسانی و نگهداری می‌شود، زیرا تغییرات باید به صورت جداگانه برای هر ماشین مجازی آزمایش و اعمال گردند.
پس از شناخت تفاوت‌های VDI و RDS، به مرحله‌ای می‌رسید که می‌خواهید دسکتاپ ابری خود را راه‌اندازی کنید. برای راهنمایی بیشتر در این زمینه، مقاله راه اندازی دسکتاپ ابری را بخوانید تا بتوانید به راحتی این فرآیند را آغاز کنید.
موارد استفاده اصلی VDI و RDP چیست؟
موارد استفاده اصلی VDI
1. پشتیبانی از نیروی کار از راه دور و ترکیبی
VDI به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا دسکتاپ‌های مجازی را به صورت مرکزی مدیریت کنند و به کاربران از راه دور اجازه دهند تا به محیط کاری خود از هر مکانی دسترسی داشته باشند. این ویژگی به ویژه در دوران پس از پاندمی COVID-19 اهمیت یافته است، جایی که بسیاری از شرکت‌ها به مدل‌های کاری انعطاف‌پذیر روی آورده‌اند. با استفاده ازVDI، داده‌ها در مرکز داده باقی می‌مانند و تنها تصویر دسکتاپ را کاربر می‌بیند. این امر امنیت اطلاعات را افزایش می‌دهد.
2. مراکز تماس و کارمندان شیفتی
در محیط‌هایی مانند مراکز تماس که کارمندان به صورت شیفتی کار می‌کنند، VDI امکان ارائه دسکتاپ‌های غیرپایدار را فراهم می‌کند. این بدان معنا است که هر کارمند می‌تواند با ورود به سیستم، به یک دسکتاپ تمیز و استاندارد دسترسی داشته باشد، بدون اینکه تنظیمات یا داده‌های کاربر قبلی باقی مانده باشد. این ویژگی مدیریت و نگهداری سیستم‌ها را ساده‌تر می‌سازد و از بروز مشکلات ناشی از وجود اطلاعات اشخاص مختلف روی دسکتاپ جلوگیری می‌کند.
3. سازمان‌های بهداشتی و درمانی
در بخش بهداشت و درمان، حفظ حریم خصوصی بیماران و رعایت مقرراتی مانند HIPAA اهمیت بالایی دارد. VDI با ارائه دسکتاپ‌های مجازی به هر کاربر، امکان کنترل دقیق‌تر بر دسترسی به اطلاعات حساس را فراهم می‌کند. پزشکان و پرستاران می‌توانند از هر دستگاهی به دسکتاپ خود دسترسی پیدا کنند، در حالی که داده‌ها در مرکز داده باقی می‌مانند و امنیت اطلاعات تضمین می‌شود.
4. شرکت‌های مهندسی و طراحی
شرکت‌هایی که نیاز به نرم‌افزارهای سنگین گرافیکی دارند، مانند نرم‌افزارهایCAD ، می‌توانند از VDI برای ارائه این نرم‌افزارها به کاربران استفاده کنند. با اجرای این نرم‌افزارها در سرورهای قدرتمند و انتقال تصویر به کاربران، نیاز به خرید سخت‌افزارهای گران‌قیمت برای هر کاربر کاهش می‌یابد و بهره‌وری افزایش می‌یابد.
5. آموزش و یادگیری
مؤسسات آموزشی می‌توانند با استفاده از VDI محیط‌های آموزشی استانداردی را برای دانشجویان فراهم کنند. دانشجویان می‌توانند از هر مکانی و با هر دستگاهی به دسکتاپ‌های آموزشی دسترسی پیدا کنند، بدون اینکه نیاز به نصب نرم‌افزارهای خاصی بر روی دستگاه خود داشته باشند. این امر آموزش از راه دور را تسهیل می‌کند و مدیریت نرم‌افزارها را برای مؤسسات ساده‌تر می‌سازد.
پس از آشنایی با تفاوت‌های VDI و RDS، ممکن است به فکر پیاده‌سازی یک راهکار مقیاس‌پذیر برای کسب‌وکار خود باشید. دسکتاپ ابری برای کسب و کارها از راه‌حل های مناسب برای بهینه‌سازی هزینه‌ها و بهبود کارایی خواهد بود.
موارد استفاده اصلی RDS
1. سازمان‌های با نیاز به دسترسی به برنامه‌های خاص
RDS به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا برنامه‌های خاصی را به صورت مرکزی میزبانی کرده و به کاربران از راه دور ارائه دهند. این ویژگی برای شرکت‌هایی که نیاز به ارائه برنامه‌های خاص بدون نیاز به نصب آنها بر روی هر دستگاه دارند، بسیار مفید است.
2. محیط‌های کاری با کاربران متعدد
در سازمان‌هایی که تعداد زیادی کاربر با نیازهای مشابه دارند، مانند مراکز تماس یا بخش‌های خدمات مشتری، RDS می‌تواند راهکاری مقرون‌به‌صرفه باشد. با استفاده از یک سرور مرکزی، می‌توان دسکتاپ‌های مجازی را به کاربران ارائه داد، در حالی که مدیریت و نگهداری سیستم‌ها ساده‌تر است.
3. شرکت‌های کوچک و متوسط با منابع محدود
برای شرکت‌هایی که منابع IT محدودی دارند، RDS می‌تواند راهکاری مناسب برای ارائه دسکتاپ‌های مجازی باشد. با استفاده ازRDS، این شرکت‌ها می‌توانند بدون نیاز به سرمایه‌گذاری زیاد در سخت‌افزار و نرم‌افزار، دسکتاپ‌های مجازی را به کاربران ارائه دهند.
4. محیط‌های کاری با نیاز به دسترسی سریع و آسان
در محیط‌هایی که کاربران نیاز به دسترسی سریع و آسان به دسکتاپ‌های خود دارند، مانند بیمارستان‌ها یا مراکز خدماتی، RDS می‌تواند راهکاری مناسب باشد. با استفاده از RDS، کاربران می‌توانند از هر دستگاهی به دسکتاپ‌های خود بدون نیاز به پیکربندی‌های پیچیده، دسترسی داشته باشند.
کلام آخر
در پایان، انتخاب بین زیرساخت دسکتاپ مجازی (VDI) و سرویس‌های دسکتاپ از راه دور (RDS) به نیازهای خاص سازمان، منابع موجود و اهداف فناوری اطلاعات بستگی دارد. VDI با ارائه دسکتاپ‌های مجازی اختصاصی، امکان شخصی‌سازی بالا، امنیت بیشتر و عملکرد پایدار را برای کاربران فراهم می‌کند. این ویژگی‌ها آن را به گزینه‌ای مناسب برای صنایع حساس مانند بهداشت، مالی و آموزش تبدیل می‌کند، جایی که امنیت داده‌ها و دسترسی از راه دور اهمیت بالایی دارد.
از سوی دیگر، RDS با ارائه دسکتاپ‌های مشترک و مدیریت مرکزی، راهکاری مقرون‌به‌صرفه و ساده برای سازمان‌هایی است که نیاز به دسترسی سریع و آسان به برنامه‌ها دارند. این ویژگی‌ها آن را به گزینه‌ای مناسب برای شرکت‌های کوچک و متوسط، مراکز تماس و محیط‌های کاری با کاربران متعدد تبدیل می‌کند.
در نهایت، برای انتخاب بهترین راهکار، سازمان‌ها باید نیازهای خاص خود را بررسی کرده و با متخصصان فناوری اطلاعات مشورت کنند تا راهکاری برگزینند که با اهداف تجاری و فناوری آنها همخوانی داشته باشد.
سوالات متداولی که شما می پرسید؟
1. آیا می‌توان از VDI و RDS به‌صورت ترکیبی در یک سازمان استفاده کرد؟
بله، بسیاری از سازمان‌ها برای بهره‌برداری از مزایای هر دو فناوری، از ترکیب VDI و RDS استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، می‌توان از RDS برای ارائه برنامه‌های عمومی به کاربران و از VDI برای ارائهٔ دسکتاپ‌های اختصاصی به کاربران با نیازهای خاص بهره برد. این رویکرد به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا منابع را بهینه‌سازی کرده و هزینه‌ها را مدیریت کنند.
2. آیا استفاده از VDI به معنای نیاز به سخت‌افزار قدرتمندتر است؟
بله، پیاده‌سازی VDI معمولاً نیاز به سرورهای قدرتمندتر و منابع بیشتر دارد، زیرا هر کاربر یک ماشین مجازی اختصاصی دریافت می‌کند. این می‌تواند منجر به هزینه‌های اولیهٔ بالاتر شود. در مقابل، RDS به دلیل اشتراک منابع بین کاربران، نیاز به سخت‌افزار پایین‌تری دارد.
3. کدام‌یک از این دو فناوری امنیت بیشتری را فراهم می‌کند؟
VDI به دلیل ارائهٔ دسکتاپ‌های مجازی اختصاصی به هر کاربر، سطح بالاتری از امنیت و جداسازی داده‌ها را فراهم می‌کند. این ویژگی به‌ویژه در صنایع حساس مانند مالی و بهداشت اهمیت دارد. از سوی دیگر، RDS به دلیل اشتراک منابع بین کاربران، ممکن است در صورت عدم پیکربندی صحیح، با خطرات امنیتی بیشتری مواجه شود.
4. کدام‌یک از این زیرساخت برای سازمان‌هایی با نیروی کار متغیر یا فصلی مناسب‌تر است؟
برای سازمان‌هایی که با نیروی کار متغیر یا فصلی مواجه هستند، انتخاب بین VDI و RDS بستگی به نیازهای خاص آنها دارد RDS به دلیل ساختار اشتراکی و هزینه‌های پایین‌تر، گزینه‌ای مناسب برای افزودن سریع کاربران جدید در دوره‌های اوج کاری است. این فناوری امکان توسعه آسان را فراهم می‌کند و نیازی به سرمایه‌گذاری سنگین در زیرساخت ندارد. در مقابل، VDI با ارائه دسکتاپ‌های اختصاصی، تجربه کاربری بهتری را فراهم می‌کند، اما پیاده‌سازی و نگهداری آن پیچیده‌تر و پرهزینه‌تر است.
منبع:
